Ik kocht een oude roestige hooihark voor achter de tractor. Er waren nogal wat onderdelen behoorlijk aangetast door roest. Ik wilde het apparaat opknappen en dus kon die roestige bende zo niet blijven.
De kettingen en de veer legde ik in een oplossing van water en oxaalzuur in een verhouding 1:10 ofwel 100 gram oxaalzuur op 1000 gram water (een liter). Dit liet ik een nacht staan. Foto linksonder.
Er was iets gebeurd. Toen ik de volgende dag weer keek, had zich een duidelijke witte aanslag gevormd op het roest. Foto links boven.
Toen ik de bak wat schudde en met een tang de onderdelen bewoog, werd me ineens duidelijk dat er heel veel was gebeurd. De roestbruine kleur was verdwenen en leek zich te hebben veranderd in vlokken van witachtig groen spul dat gemakkelijk los liet. Foto rechtsonder.
Het water met het oxaalzuur en de vlokken gooide ik voorzichtig over in een blikken container die ik naar het chemisch afval depot van de gemeente bracht. De onderdelen werden met lauw water afgespoeld onder de kraan.
De verbazing ten top! Zelfs de originele verf van de veer kwam weer tevoorschijn. Ook op de kettingen waren nog fragmenten van die verf aanwezig. Foto rechtsboven en rechts midden.
Na drogen en een dun laagje metaallak zagen de onderdelen er weer uit zoals ze er in jaren niet uit hadden gezien.
Wat is er nu feitelijk gebeurd?
Oxaalzuur is een dicarbonzuur. Het oxaalzuur gaat reageren met het water. Het ijzeroxide dat voorkomt in het water gaat omgezet worden tot het trioxaalferraation. Hierdoor gaat het roest verdwijnen op de nagel. Dit kan men ook gebruiken om de roestvlekken uit kledij te verwijderen.
Reactie: 6 HOOC-COOH + Fe2O3 -> 2 (Fe(C2O4)3)3-+ 6H+ + 3H2O
Bron: chemieleerkracht
Oxaalzuur is een zuur dat vervelende consequenties kan hebben voor de luchtwegen. Kijk daar dus mee uit. Behandel het overtollige water met de opgeloste oxaalzuur als chemisch afval en breng het weg naar het gemeentelijk depot!