De vorige keer hebben we het voornamelijk gehad over diverse soorten schuurpapier. Vandaag gaan we eens kijken naar de diverse groften en fijnheden en de toepassingen daar van.
Wanneer je op de achterkant van een willekeurig schuurpapiertje kijkt, dan zie je daar vaak een cijfer staan voorafgegaan door de letter P. Dat is de P van passed. Het nummer geeft geeft aan dat het gebruikte slijpmiddel een zeef is gepasseerd met een bepaald aantal mazen per strekkende duim. P120 heeft dus een zeef gepasseerd van 120 mazen per strekkende duim. Eenvoudig gezegd: hoe hoger het P nummer, hoe kleiner de slijpkorrels, hoe meer korrels op een cm2
Als je het houtoppervlak uitvergroot bekijkt, dan zie je ‘bergen en dalen’. Hoe grover schuurpapier ik neem, hoe meer van die ‘bergen’ omver worden getrokken en hoe sneller mijn hout glad wordt. Wat er gebeurt wanneer ik begin met een te fijn schuurpapiertje is dat ik slechts de topjes van de hoogste ‘bergen’ afschuur. Ik houd dus bergen over waarvan alleen de punten zijn ‘afgetopt’. Met een fijn schuurpapiertje (P2500) kun je dus het hout wel gladder krijgen, maar zeer oppervlakkig. Met een grof schuurpapiertje (P100) zorg ik voor een ‘aardverschuiving’ met als nadeel dat er diepe krassen in het houten ‘landschap’ achterblijven. Te grof is dus ook niet goed, de gemaakte krassen moeten met een volgende schuurgang (P120) worden verwijderd.
Met welke korrel moet ik nu beginnen? Een goede indicatie is dit, maar daar komt wel wat ervaring bij kijken:
Ik heb een set met alle schuurpapiertjes. Ik bekijk mijn hout en kies een korrelgrofte (ervaring) laten we zeggen korrel 120. Ik schuur een stukje op proefstukje hout of een plek die niet in het zicht komt. Ik vergelijk de glans van het natuurlijke hout met het stukje dat ik heb geschuurd. Heeft het geschuurde stuk meer glans dan het onbehandelde hout, dan is mijn korrel te fijn en neem ik grover schuurpapier. Is mijn geschuurde stuk doffer dan het onbehandelde hout, dan heb ik te grof papier en neem een slag fijner. Is de glans min of meer gelijk, dan zit ik goed en is dat mijn instappunt. Vanaf hier ga ik schuren tot welke grofte ik wil. Voor politoerwerk is dat tot korrel P2500, maar wanneer ik hardwaxolie of parketolie wil gebruiken, ga ik in eerste instantie niet verder dan tot ongeveer P180
Kan het ook te glad worden? Stel dat ik mijn hout wil gaan lakken of in de hardwaxolie wil zetten, dan moet ik er voor zorgen dat dit materiaal enigszins kan worden ‘opgenomen’ met het oppervlak van het hout. Het moet een bepaalde ‘grip’ op het hout krijgen. Dat lukt niet goed wanneer ik het oppervlak volledig heb ‘dichtgepolijst’ zoals je met P2500 zou kunnen doen. Liever schuren tot een veel grovere korrel (P180) en dan de eerste laag lak geven, of hardwaxolie. Deze laag vult de ‘dalen’ in het hout en zodoende wordt het hout ook ‘gladder’.Na droging gaan we schuren met korrel P240 en daarna een tweede laag aanbrengen
Ik heb hier boven ‘gladder’ tussen aanhalingstekens staan, omdat die eerste laag lak of olie het hout helemaal niet gladder lijken te maken, maar juist ruwer. Over dit verschijnsel gaan we het de volgende keer hebben.
Be glad,
Richard
J